Δυο ποτήρια βάζω πάλι στο τραπέζι
στο μυαλό μου η μορφή σου τρεμοπαίζει
φωτογραφίες σου αγκαλιάζω και φιλάω
στην υγειά της μοναξιάς μου εγώ μεθάω

Πίνω μόνος και κοιτάζω τα αστέρια
άλλος σε κρατά σφιχτά στα δυο του χέρια
πίνω μόνος και κοιτάζω το φεγγάρι
ποια αγάπη μακριά μου σ’ έχει πάρει

Δυο ποτήρια βάζω πάλι με ουίσκι
πάλι μόνο το ξημέρωμα με βρίσκει
τα πράγματά σου τα αγγίζω και πονάω
στην υγειά της μοναξιάς μου εγώ μεθάω

Πίνω μόνος και κοιτάζω τα αστέρια
άλλος σε κρατά σφιχτά στα δυο του χέρια
πίνω μόνος και κοιτάζω το φεγγάρι
ποια αγάπη μακριά μου σ’ έχει πάρει