Δεν είσαι η αγάπη, που πίστευα βαθιά
εσύ είσαι μόνο δάκρυ αγωνία, και ψευτιά
Πως θα `θελα να φύγω, να μη σε ξαναδώ
σαν άνθρωπος να ζήσω να γελάσω, να χαρώ

Μα πως να ζήσω μακριά από σένα
αν θα σ’ απαρνηθώ θα τρελαθώ
Αρχή και τέλος είσαι για μένα
και εγώ χωρίς μυαλό σ’ ακολουθώ

Δεν είσαι η αγάπη που πίστευα βαθιά
εσύ είσαι μόνο δάκρυ αγωνία, και ψευτιά