Σαν ένα τσαμπί σταφύλι μαζευτήκανε οι φίλοι
που μισούν τις Κυριακές τους πιο πολύ απ’ τις ενοχές τους
αγαπούν το μαύρο χρώμα και αντέχουνε ακόμα

Άντε να γίνεις ουζερί εσύ του κόσμου η τυχερή
κι εγώ να σπάω τα ποτήρια να κάνουν όλοι χαρακίρια

Στο δολάριο μπλεγμένη σέρνεται η οικουμένη
ένας κλέβει για να φάει κι άλλος για να τα σκορπάει
και κουτός όποιος παλεύει για να τ’ αποταμιεύει

Άντε να κάνεις ριφιφί και στη δική μας την αφή
να κλαίει το αφεντικό μας που δε χωράει στο ρεπό μας