Απόψε πάλι είμαστε εγώ κι η μοναξιά μου
εσένανε θυμόμαστε μα κλαίω μόνο εγώ
στα μάτια μου τα μάτια σου στα χείλη τ’όνομά σου
και μέσα από παράπονο μια χάρη σου ζητώ

Έλα απόψε που πονάω
και κάτσε εκεί στα σκοτεινά
κι αν δε θέλεις μη μιλήσεις
μόνο να σ’έχω εδώ κοντά
Έλα απόψε που πονάω
έλα απόψε να χαρείς
μεσ’τη φωτιά που ’χεις ανάψει
έλα τι έκαψες να δεις

Αυτή τη νύχτα έφτασα νομίζω στα όριά μου
δεν θέλω ότι έφυγες να το παραδεχτώ
τα χέρια μου απλώνονται ν’αγγίξουν τη σκιά σου
κι αν λίγο με αγάπησες μια χάρη σου ζητώ