Μην κλείνεις τις κουρτίνες
ο έρωτας δεν είναι φως να φύγει
εδώ και κάτι μήνες
μαζί σου μόνο φως με τυλίγει
ο πόθος, το φιλί,
μπαλάντα έχει γράψει για τους δυο μας
μας ζήλεψ’ ο καιρός
και πήρε ό,τι νιώθαμε δικό μας.

Η αγάπη μας παλιό περιοδικό
που μου φέρνει, τώρα, δάκρυα στα μάτια
κι όλο βλέπω το δικό μας σ’ αγαπώ
πεταμένο από κάτω απ’ τα κρεβάτια.

Αυτό που έχει μείνει
στο πάτωμα δυο σύμβολα με σκόνη
το πάθος που ήταν φλόγα
αλλάζει κι έχει γίνει τώρα χιόνι,
ολέθριο βιολί
στ’ αυτιά μου τα τραγούδια που έχεις γράψει
οι νύχτες οι τρελές
που ο έρωτας στο πιάνο είχε κλάψει.

Η αγάπη μας παλιό περιοδικό
που μου φέρνει, τώρα, δάκρυα στα μάτια
κι όλο βλέπω το δικό μας σ’ αγαπώ
πεταμένο από κάτω απ’ τα κρεβάτια.