Ξαναζώ, πέρασα νύχτες του χειμώνα
σαν παγωμένη ανεμώνα κι όμως ζω,
ξαναζώ, εσύ δεν είσαι πια εσύ
αυτός που έζησα μαζί και ξαναζώ,
ξαναζώ, μ’ αυτά τ’ αδύναμα φτερά μου
βρήκα τη δύναμη καρδιά μου, για να ζω,
ξαναζώ, είπα σ’ εμένα ένα πρωί
φαίνεται έτσι είν’ η ζωή και ξαναζώ.

Τώρα που έφτασε η στιγμή
κι εγώ μπορώ να σου το πω
λυπάμαι μα δε σ’ αγαπώ, δε σ’ αγαπώ.

Ξαναζώ, δε θα πληρώνω μια ζωή
λάθη που έκανες εσύ, αλλά θα ζω,
ξαναζώ, και φεύγω δίχως να λυπάμαι
κι ούτε στιγμή να σε θυμάμαι, ξαναζώ,
ξαναζώ, χτύπησα πίσω μου την πόρτα
κάτι που δε γινόταν πρώτα, για να ζω,
ξαναζώ, παίρνω στα χέρια τη ζωή μου
κι είν’ η απόφαση δική μου, ξαναζώ.

Τώρα που έφτασε η στιγμή
κι εγώ μπορώ να σου το πω
λυπάμαι μα δε σ’ αγαπώ, δε σ’ αγαπώ.

Ξαναζώ, πέρασα νύχτες του χειμώνα
σαν παγωμένη ανεμώνα κι όμως ζω,
ξαναζώ, εσύ δεν είσαι πια εσύ
αυτός που έζησα μαζί και ξαναζώ,
ξαναζώ, μ’ αυτά τ’ αδύναμα φτερά μου
βρήκα τη δύναμη καρδιά μου, για να ζω,
ξαναζώ............