Πόσες φορές σε μάλωνε
η δόλια η μαμά σου,
μα συ κρυφά τη σκάρωνες, παλιόπαιδο
κι έκανες τα δικά σου,
μα συ κρυφά τη σκάρωνες, παλιόπαιδο
κι έκανες τα δικά σου.

Εσούρωνες, μπερμπάντευες,
για σπίτι δεν κοιτούσες,
γι’ αυτή τη δόλια μάνα σου, παλιόπαιδο,
καθόλου δεν πονούσες,
γι’ αυτή τη δόλια μάνα σου, παλιόπαιδο,
καθόλου δεν πονούσες.

Κάτσε και βάλτα στο μυαλό
και μένα μη με βρίζεις,
θ’ αναστενάζεις, θα πονείς, παλιόπαιδο,
στους δρόμους σαν γυρίζει,
θ’ αναστενάζεις, θα πονείς, παλιόπαιδο,
στους δρόμους θα γυρίζει.