Ως πότε ο μάγκας σου θα σου ξηγέται
στα λούσα και στα γούστα σου,
ως πότε μάγισσα θα τον κοιμίζεις,
με παραμύθια με φιλιά,
μεσ’στη μπαμπέσσα σου, μπαμπέσσα αγκαλιά.

Αργά ο δύστυχος θα καταλάβει,
ποιά είσαι και που έπεσε
κι όσο να καίγεσαι δε θα μπορέσεις,
να τον κρατήσεις άλλο πια,
μεσ’στη μπαμπέσσα σου, μπαμπέσσα αγκαλιά.

Η ώρα έφτασε να σταματήσεις
το πονηρό παιχνίδι σου,
γιατί βρε μάγισσα τα θύματά σου,
που τα βασάνιζες σκληρά,
θα σου την κάνουνε μια μέρα τη ζημιά.