Κυρίες και κύριοι,
καθώς η ηχητική μου επίθεση
σας έχει υπό πίεση
πρέπει να κάνω προειδοποίηση.
Είναι ο Ευθύμης
από τους TERROR X CREW
στο μικρόφωνο!
και κάθε μουνόπανο
καλά θα κάνει να σιωπήσει
για ν’ αφήσει να μιλήσει
κάποιος που ξέρει.
Οι στίχοι μου κόβουνε
σαν το μαχαίρι.
Με λες δολοφόνο
γιατί έχω χρόνο
και τον αφιερώνω
για να σου φέρω πόνο,
και όχι μόνο...
Γι’ αυτό παρακούς όταν μ’ ακούς
μέσ’ από τους σταθμούς στα FM
να βάζω βόμβες ανατολικά της Εδέμ,
εκεί που κοιμάσε,
γιατί πάντα κοιμάσε,
γι’ αυτό δε θυμάσαι
να με είδες ποτέ
πούστη μπάτσε!

Ε, ναι λοιπόν, ξαναβγαίνω,
με βλέπεις και βγάζεις αφρούς
θέλεις να μάθεις τι φέρνω;
Λοιπόν, μ’ ακούς;
Φέρνω ζωντάνια στους νεκρούς.
Και συνεχίζω να προκαλώ,
χωρίς σταματημό,
33 και1/3
επαναστάσεις το λεπτό,
ν’ ακολουθώ τις κραυγές
που άκουγα μες το μυαλό μου.
Μπήκα στο κόσμο σου.
Σειρά σου τώρα να μπείς
μες στο δικό μου.
Δεν είναι δύσκολο.
Κλείσ’ τα μάτια σου
πάρε μια βαθειά ανάσα.
Το μικρόφωνο στον Ευθύμη
κάνω πάσα.

Ακόμα δεν άκουσες τίποτα,
ακόμα δεν είπα τ’ ανείπωτα,
ακόμα δεν είπα όσα βγήκα να πω
κι όμως πέσαν τα πρώτα μου θύματα.
Βλέπεις; Ακόμα αντέχω.
Δε με ρίχνεις κανείς.
Πάνω που νόμιζες
πως ήσουν ασφαλής...
Να `μαι πάλι!
Βγαίνω κι αρπάζω
κι αλλάζω και παραβιάζω
την κάθε σκέψη σου
εκεί που επέβαλλαν οι βλέψεις σου
να με θάψεις στις προβλέψεις σου.
Σε στήνω στον τοίχο
με στίχο που δεν αντέχεις.
Είπα πως θέλω Να Τους Δω Να Τρεχουν
...κι ακόμα τρέχεις!
Το βάζεις στα πόδια,
σου `σπασα τα δόντια
καθώς περνάω τα εμπόδια
βήμα βήμα
Σε κάνω θύμα στη ρίμα
Είν’ η στιγμή που τρελαίνομαι
κι η φωνή μου αρχίζει να τρέμει
τότε απλά...
δίνω μικρόφωνο στον Αρτέμη

Λυπάμαι πάρα, μα πάρα πολύ
αλλά θα πρέπει να με υποστείς ξανά
και όχι Play back, φυσικά!
Χτυπάω πάντα ζωντανά!
Και, δίχως δεύτερη σκέψη,
ρίχνω λέξη μετά τη λέξη.
Τα `χεις παίξει γιατί έχεις μπλέξει
με την τάξη του `96.
Κι αν, παρ’ όλα αυτά,
εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις,
στα λέω απλά:
Αυτό που βλέπεις
είν’ αυτό που παίρνεις

Είναι...
Η Ίδια Τρέλα
όπως τις πρώτες μέρες.
Τίποτα δε θα αλλάξει,
δεν παίρνω από φοβέρες.