Δύσκολες ώρες κι η καρδιά δεν αντέχει
Κράτα το μέσα σου ότι θέλεις να πεις
Κανείς δε θέλει την ευθύνη να έχει
της καταστροφής

Μάταια δάκρυα και μάταιη θλίψη
Στο παγωμένο της αγάπης κορμί
Σε κάθε έναρξη υπάρχει μια λήξη
που ακολουθεί

Σαν αστεράκι έλαμψες περαστικό
της μοναξιάς μου γέλασες τον ουρανό
δε φταις εσύ δεν έφταιξα ούτε κι εγώ
να `σαι καλά όπου κι αν πας, θα σ’ αγαπώ

Σφίγγω τα δόντια να μη δείξω τι θέλω
Στέκω αμήχανα κοιτάζω θολά
Παρηγοριέμαι πως απ’ ότι παθαίνω
Μαθαίνω πολλά

Πως θα `ναι αυτό το τελευταίο μου λάθος
Δένω τα λόγια με έναν όρκο βαρύ
Μα της καρδιάς μου τ’ ανυπότακτο πάθος
Αλλού μ’ οδηγεί

Σαν αστεράκι έλαμψες περαστικό
της μοναξιάς μου γέλασες τον ουρανό
δε φταις εσύ δεν έφταιξα ούτε κι εγώ
να `σαι καλά όπου κι αν πας, θα σ’ αγαπώ