Αυτή η καρδιά που πλήγωσες,
στάζει ακόμα αίμα
και ‘βαψα το μαντήλι μου
και το ‘στειλα σε σένα.

Για την καρδιά που έσφαξες,
δε θέλω εγώ να κλάψεις,
κράτησε το μαντήλι μου,
τα χείλη σου να βάφεις.

Για σένα πέτρινη καρδιά,
αυτό το μαύρο δείλι,
έβαψα με το αίμα μου
το άσπρο μου μαντήλι.

Για την καρδιά που έσφαξες,
δε θέλω εγώ να κλάψεις,
κράτησε το μαντήλι μου,
τα χείλη σου να βάφεις.

Όσο κι να ‘σαι άσπλαχνη,
μια στάλα θα δακρύσεις,
το κόκκινο μαντήλι μου
όταν θα τ’ αντικρίσεις.

Για την καρδιά που έσφαξες,
δε θέλω εγώ να κλάψεις,
κράτησε το μαντήλι μου,
τα χείλη σου να βάφεις.