Πάλι ο ύπνος θα με πάρει κάτω απ’ του φεγγαριού το φως,
μα το κορμί σου μαξιλάρι να `χω δεν είμαι τυχερός...
Πάλι ο ύπνος θα με πάρει κάτω απ’του φεγγαριού το φως...

Μάτια παράθυρα κλεισμένα, κάποτε κλαίγατε για ’μενα,
τώρα να πάρω μια ματιά σας δεν μπορώ...
Μάτια φεγγάρια φωτισμένα, σ’'αλλα λιμάνια αραγμένα,
κάνω πως ζω χωρίς εσάς, όμως δε ζω...

Σαν τον αλήτη θα γυρνάω χαμένος δίχως προορισμό,
γιατί δεν ξέρω να πετάω χωρίς εσένα που αγαπώ...
Γιατί δεν ξέρω να πετάω χωρίς εσένα που αγαπώ...

Μάτια παράθυρα κλεισμένα, κάποτε κλαίγατε για `μενα
τώρα να πάρω μια ματιά σας δεν μπορώ...
Μάτια καράβια φωτισμένα, σ’ άλλα λιμάνια αραγμένα,
κάνω πως ζω χωρίς εσάς, όμως δε ζω...