Εχω μια ζωή, που δεν την πουλάω
ό, τι κι αν συμβεί, δεν παρακαλάω
ήλιος ή βροχή,
δε με νοιάζει.

Έχω μια αγκαλιά, που δεν την χαρίζω
ρόδο και φιλί, θέλω να ορίζω
κι αν θα πικραθώ,
δεν πειράζει.

Θ’ αντιστέκομαι, όσο στα πόδια μου θα στέκομαι
σ’ αυτούς που όνειρα γκρεμίζουν και δεν ντρέπονται
θ’ αντιστέκομαι, όσο στα πόδια μου θα στέκομαι
της αδικίας το παιχνίδι δεν ανέχομαι.

Όπου κι αν βρεθώ, όπου και να πάω
ό, τι κι αν μου πουν, φεύγω προσπερνάω
σαν το ξωτικό,
τριγυρνάω.

Πέρασα πολλά, έμαθα και είδα
πίσω μου φωτιά, μπρος μου καταιγίδα
όπλο μυστικό,
η ελπίδα.