Ω, χαμηλώστε αυτό το φως
Στη νύχτα τι ωφελάει;
Πέρασε η μέρα, φτάνει πια
ποιος ξέρει ο ύπνος μου κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει

Κι αν του ανακόβεται η στιγμή
να `ρθει που τον προσμένω
Έχω στο στόμα την ψυχή
Μου παρατήσαν οι λυγμοί
Το στήθος κουρασμένο

Πάρτε το φως είναι η στιγμή
την θέλω όλη δική μου
είναι η στιγμή να κοιμηθώ
πάρ’ τε το φως με τυραννεί
Μου αρνιέται την ψυχή μου

Πάρτε το φως είναι καιρός
να μείνω πια μονάχη
Φτάνει η απάτη μιας ζωής
Κάθε προσπάθεια ένας εχθρός
για την στερνή μου μάχη

Ας πάυσουν πλέον οι σπαραγμοί
Ας μου απομείνει κάτι
για να πλανέψω τη νυχτιά
να σκύψει κάπως πιο θερμή
Στο ανήσυχό μου μάτι