Σύρα και Άσπρα Χώματα
σε θέλουν γιο τους, Μάρκο,
της ίριδας τα χρώματα
σκορπούσες απ’ το πάλκο.

Φραγκοσυριανή, κυρά μου
της καρδιάς σου Ρήγισσα,
τ’ άκουσα στα όνειρά μου
τ’ άκουσα και ρίγισα.

Κι αν έφυγες δεν ξέμεινες
το έργο σου σαλπάρει,
μες στην ψυχή μας έμεινες
Μάρκο μου Βαμβακάρη.

Φραγκοσυριανή, κυρά μου
της καρδιάς σου Ρήγισσα,
τ’ άκουσα στα όνειρά μου
τ’ άκουσα και ρίγισα.