Απ’ τον καιρό που άρχισα
στα καπηλειά να πίνω,
ο κόσμος μ’ απαρνήθηκε,
δεν ξέρω τι θα γίνω,
ο κόσμος μ’ απαρνήθηκε,
δεν ξέρω τι θα γίνω,
απ’ τον καιρό που άρχισα
στα καπηλειά να πίνω.

Τρυπάει την καρδούλα μου
ο πόνος σαν βελόνι,
και το κορμί μου άρχισε
σιγά σιγά να λιώνει,
και το κορμί μου άρχισε
σιγά σιγά να λιώνει,
τρυπάει την καρδούλα μου
ο πόνος σαν βελόνι.

Στον κόσμο δε μ’ απόμεινε
τίποτα, πια, να κάνω,
για μια γυναίκα έμελλε
στους δρόμους να πεθάνω,
για μια γυναίκα έμελλε
στους δρόμους να πεθάνω,
στον κόσμο δε μ’ απόμεινε
τίποτα, πια, να κάνω.