Πόσες φορές μού έχεις πει πως μετανιώνεις,
πόσες φορές μού έχεις πει συγγνώμη που με ξενυχτάς
και με κρατάς ως το πρωί και με ζαλίζεις
με λόγια που ίσως να μου φαίνονται χαζά.

Όμως δεν κουράζομαι, όμως δεν κουράζομαι,
όμως δεν κουράζομαι ποτέ.

Πες το ξανά, πες το ξανά,
πες το μου ακόμα μια φορά.
Πες το ξανά, μη σταματάς,
πόσο πολύ με αγαπάς.
Πες το ξανά, πιο δυνατά,
πες το μου ακόμα μια φορά.
Πες το ξανά, μη σταματάς,
πόσο πολύ με αγαπάς.

Όσες φορές κι αν μου το λες
εμένα δε μoυ φτάνει.
Απόψε ξύπνα με και πάλι αφού το θες.
Αγκάλιασέ με και γλυκά στ’ αφτί ψιθύρισέ το.
Πεθαίνω να σ’ ακούω να το λες.

Πες το ξανά, πιο δυνατά...

Πάλι φοβάσαι πως μπορεί να με πιέζεις,
πάλι μου λες ότι έχεις άγχος μήπως έχω κουραστεί.
Κι ανησυχείς, βαριανασαίνεις, δεν κοιμάσαι,
κι η ώρα έχει πάει πέντε το πρωί.

Όμως δεν κουράζομαι, όμως δεν κουράζομαι,
όμως δεν κουράζομαι ποτέ.

Πες το ξανά, πες το ξανά, ...