Εγώ λίγη αγάπη ζητούσα μα ποτέ δε τολμούσα να το πω δυνατά
κι εσύ πάντα μ’έκανες άκρη και μου χάριζες δάκρυ
μα ως εδώ αρκετά

Τι να προσμένω να περιμένω
πόσο ν’αντέξω θέλω να τρέξω
Πότε με σκέφτηκες πότε μου φέρθηκες
έτσι όπως έπρεπε να μου φερθείς
Ζούσα μονάχη μου μ’ελπίδες ψεύτικες
λυπάμαι μα άργησες να το σκεφτείς
Πότε με σκέφτηκες πότε μου φέρθηκες
έτσι όπως έπρεπε να μου φερθείς
Ζούσα μονάχη μου μ’ελπίδες ψεύτικες
έχεις αργήσει πολύ τώρα πια δεν ωφελεί

Εγώ μόνο εσένα σκεφτόμουν κι από εσένα κρεμόμουν
πάντα εσύ ότι πεις
κι εσύ ούτε μία θυσία ούτε καν σημασία
ούτε βλέμμα ντροπής