Δεν πειράζει που θα φύγεις
μα λυπάμαι αν χαθείς.
Όλα πέρασαν σαν μπόρα
δίχως κάπου να σταθείς.

Μια θλιμμένη μέρα σαν σκιά
ντύθηκες για το φευγιό σου, άνοιξες πανιά.
Παγωμένα χέρια γι’αγκαλιά
κι η ζωή στο τέρμα ή μπροστά.
Τι μπροστά, τι πίσω, ποια αρχή;
Όλα είναι ρίσκο μου’χες πει.

Δεν πειράζει που θα φύγεις
μα λυπάμαι αν χαθείς.
Όλα πέρασαν σαν μπόρα
δίχως κάπου να σταθείς.

Στα θλιμμένα μου τραγούδια,
στις αγάπες που περνούν,
σ’όσα ζήσαμε και φύγαν
κι ίσως δε θα ξαναρθούν.

Σκόρπια τα τσιγάρα κι η σιωπή
μας κερνάει λαθραία μια στιγμή.
Μια στιγμή να σε κοιτάξω, να σε δω
σαν το όνειρο που τέλειωσε μισό.