Μία σπίθα μόνο φτάνει για ν’ανάψει η φωτιά
εσύ ήσουνα για μένα μια αγάπη πυρκαγιά
Στη ματιά σου σιγολιώνω κι η ανάσα σου καυτή
μεσ’το σώμα σου τελειώνω είσαι ίδια η ζωή

Θα σου πάρω ένα φουστάνι με το χρώμα της φωτιάς
μεσ’τις φλόγες να χορεύεις και τον κόσμο να γελάς

Ξάφνου χάνεται η μέρα και η λάβα σου κυλά
σαν ιδρώτας στο κορμί μου που για σένανε διψά
δεν αγγίζω πια δε νιώθω είμαι μια καμένη γη
μόνο μέσα σου τελειώνω γιατί είσαι η ζωή