Πολλές φορές αποκοιμάμαι
καθώς προσμένω να φανείς
γιατί ποτέ μου δε θυμάμαι
πως πίσω δε θα ξαναρθείς

Τι κι αν το ξέρω κι αν υποφέρω
ότι κι αν κάνω πάντα στο τέλος χάνω
τριγυρνάω παρακαλάω να ξημερώσει
τον ήλιο να με σώσει

Το ίδιο λάθος πάντα κάνω
κι ύστερα λέω πως φταις εσύ
ξέρω πώς είναι να σε χάνω
σαν τη ζωή μου τη μισή

Τι κι αν το ξέρω κι αν υποφέρω
ότι κι αν κάνω πάντα στο τέλος χάνω
τριγυρνάω παρακαλάω να ξημερώσει
τον ήλιο να με σώσει