Όταν ξυπνάς τα πρωινά
να φύγεις τρέχοντας για τη δουλειά
κλωτσώντας ό,τι βρεις μπροστά
βρίζοντας για τα χαμένα κλειδιά,
καταλαβαίνω
πώς το ρομάντζο μου αυτό
τελειώνει εδώ..

Μα μένω
άφωνος σαν σε βλέπω
να βάζεις
αυτό το μαύρο καυτό ντεκολτέ..
που αλλάζει
άτιμα την καρδιά σου
και μ’ αναγκάζει
το γκρίζο χρώμα που νιώθω
ν’ αλλάξω ξανά σ’ εμπριμέ..

Πες μου πως θέλεις να σε δω
σαν ένα όμορφο αγνό θηλυκό
όταν με επίθετα argot
στολίζεις κάθε αδαή οδηγό..
Αχ, Παναγιά μου
βρες μου έναν τρόπο σωστό
για να εξαγνιστώ..

Μα μένω
άφωνος σαν σε βλέπω
να βάζεις
αυτό το μαύρο καυτό ντεκολτέ
που αλλάζει
άτιμα την καρδιά σου
και μ’ αναγκάζει
το γκρίζο χρώμα που νιώθω
ν’ αλλάξω ξανά σ’ εμπριμέ..