Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132732 Τραγούδια, 271224 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Του Ανέμου και της Παινεμένης - 1978       
 
Στίχοι:  
Federico Garcia Lorca
Μουσική:  
Μίκης Θεοδωράκης


Ντέφι χτυπώντας το φεγγάρι
χορεύει κι έρχεται με χάρη,
έρχεται μες στις ερημιές
από το φως ασημωμένη
μικρή τσιγγάνα η Παινεμένη.

Ως τη θωρεί πετιέται πάνου
ο Άνεμος ο ακοίμιστος,
Πουνέντες άντρας πονηρός
κοιτάει τη μικρή κοιτάει
κι ολόγλυκα της τραγουδάει:

Μικρούλα μου άσε να σηκώσω
το φουστανάκι σου να ειδώ
άσε με λίγο να σ’ αγγίξω
και της κοιλίτσας σου ν’ ανοίξω
το ρόδο το γαλαζωπό.

Πετάει το ντέφι τρομαγμένη
και τρέχει τρέχει η Παινεμένη,
ξοπίσω της ακολουθεί
Άνεμος άντρας που κρατεί
μια σπάθα, σπάθα αστραφτερή.

Άχου το κύμα πώς χλωμιάζει
ο κάμπος άκου πώς στενάζει
παίζει των ίσκιων η φλογέρα
μέσα στο σκοτεινό αγέρα:

Τρέχα Παινεμένη τρέχα
κι όπου να ‘ναι θα προφτάσει
ο Άνεμος και θα σ’ αρπάξει,
να τος χιμάει από ψηλά
γλείφεται γλώσσες τις εννιά.

Στο πρώτο σπίτι η Παινεμένη
χώνεται μέσα αλαφιασμένη
την αρωτάνε να τους πει
και κείνη λέει κι ανιστορεί.

Ενώ απ’ τη λύσσα του θερίο,
ο Άνεμος γυρνάει στο κρύο
παίρνει το σπίτι και το ζωνει
τα κεραμίδια του δαγκώνει.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 7269
      Σχόλια: 2
      Αφιερώσεις: 1
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Romancero Gitano (Τσ...
1978
[2] Του φεγγαριού τα πάθ...
2002
[2] Αρλέτα - Οι φωνές τω...
2011
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   KONSTANTINOS @ 13-12-2007
   netriofron
21-01-2018 16:27


Το ''Romancero gitano'' είναι μια συλλογή από 18 τσιγγάνικες μπαλάντες με θέματα από τον 15ο αιώνα, του Federico García Lorca που δημοσιεύθηκε το 1928 . Αυτή είναι η πιο γνωστή συλλογή του ποιητή. Του έφερε φήμη στην Ισπανία και θεωρείται σημαντικό έργο της Ισπανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα .
Εφτά από αυτά τα ποιήματα αυτά απόδωσε στα Ελληνικά ,το 1967 ,ο Οδυσσέας Ελύτης ,κρατώντας τα ουσιώδη στοιχεία τους και βάζοντας ομοιοκαταληξίες ώστε να γίνουν τραγούδια. Για τα τραγούδια αυτά, ο κατάλληλος συνθέτης ήταν ασφαλώς ο Μίκης Θεοδωράκης.
Έτσι έγιναν τα τραγούδια αυτά που ο Μίκης προόριζε για την Αρλέτα. Τον Μάρτη του 1967 άρχισαν οι πρόβες με την Αρλέτα κι όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσουν οι ηχογραφήσεις τον Απρίλη.
Η 21η Απριλίου όμως πρόλαβε, και η δικτατορία απαγόρεψε την μουσική του Θεοδωράκη.

[ΠΗΓΗ : το εσώφυλλο του δίσκου ''Romancero Gitano'' της Αρλέτας ]


Χορός / Ρυθμός / Είδος : Μπαλάντα.



1η : 1971 !!!!!!!! = Μαρία Φαραντούρη , , συνοδεύει με τη κιθάρα του ο John Christopher Williams , --------------- Αλμπουμ ''Theodorakis, John Williams , Maria Farandouri ‎– Songs And Guitar Pieces By Theodorakis'' στην CBS ‎ (S - 72947) Βρετανίας & αλμπουμ ''John Williams (7), Maria Farandouri, Mikis Theodorakis ‎– Songs Of Freedom'' (1974) και σε 45ρη στην CBS ‎– 301424


1978 [Οκτ] = Αρλέτα (= Αργυρώ-Νικολέτα Τσάπρα) (+ κιθάρα) , , συνοδεύει με τη κιθάρα του και ο Βασίλης Ρακόπουλος , -------------- & συλλογη ''Τα μελοποιημένα 5'' (2009)

1996 = Μαρία Φαραντούρη + η χορωδία ''Fons Musicalis'' υπό τον Κωστή Κωνσταντάρα , ,Κιθάρα : Κώστας Κοτσιώλης , --------------- στο CD ''Του Φεγγαριού τα πάθη (Αφιέρωμα Στον Federico Garcia Lorca)'' (2002) (Ζωντανη ηχογραφηση απο το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) & στο 4πλο CD ''Μαρία Φαραντούρη'' (2008) ----------- https://youtu.be/jdM1gpd9nVw


ΠΗΓΕΣ = [ https://www.discogs.com/search/?q=%CE%A4%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BD%CE%AD%CE%BC%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82&type=release ] - - - - [ https://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=fr&u=https://fr.wikipedia.org/wiki/Romancero_gitano&prev=search ]
   Avellinou
25-05-2013 17:22
original poem:

PRECIOSA Y EL AIRE

A Dámaso Alonso

Su luna de pergamino
Preciosa tocando viene
por un anfibio sendero
de cristales y laureles.
El silencio sin estrellas,
huyendo del sonsonete,
cae donde el mar bate y canta
su noche llena de peces.
En los picos de la sierra
los carabineros duermen
guardando las blancas torres
donde viven los ingleses.
Y los gitanos del agua
levantan por distraerse,
glorietas de caracolas
y ramas de pino verde.

*

Su luna de pergamino
Preciosa tocando viene.
Al verla se ha levantado
el viento que nunca duerme.
San Cristobalón desnudo,
lleno de lenguas celestes,
mira la niña tocando
una dulce gaita ausente.

Niña, deja que levante
tu vestido para verte.
Abre en mis dedos antiguos
la rosa azul de tu vientre.

*

Preciosa tira el pandero
y corre sin detenerse.
El viento-hombrón la persigue
con una espada caliente.

Frunce su rumor el mar.
Los olivos palidecen.
Cantan las flautas de umbría
y el liso gong de la nieve.

¡Preciosa, corre, Preciosa,
que te coge el viento verde!
¡Preciosa, corre, Preciosa!
¡Míralo por dónde viene!
Sátiro de estrellas bajas
con sus lenguas relucientes.

*

Preciosa, llena de miedo,
entra en la casa que tiene,
más arriba de los pinos,
el cónsul de los ingleses.

Asustados por los gritos
tres carabineros vienen,
sus negras capas ceñidas
y los gorros en las sienes.

El inglés da a la gitana
un vaso de tibia leche,
y una copa de ginebra
que Preciosa no se bebe.

Y mientras cuenta, llorando,
su aventura a aquella gente,
en las tejas de pizarra
el viento, furioso, muerde.
   Αφιερωμένο από πλατύκοδο - Σοφία
για Δημήτρη - spezoula@gmail.com
23-11-2012 12:46
::hug.:: ::hug.::


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο