Τι θέλεις και ζητάς λογαριασμό
Εγώ ούτε φιλί δε σου χρωστάω
Καρδιά μ’ αρρωστημένο εγωισμό
Τη σβήνω απ’ τη ζωή μου, τη πετάω

Τα λόγια που μου έλεγες ξεχνάς
Τα χάδια σου αλλού τα ’χεις δοσμένα
Τα όνειρα μου γίνανε βραχνάς
Κι οι νύχτες αποτσίγαρα σβησμένα

Δεν είναι που με βρίσκει το πρωί
Να πίνω, να θυμώνω, να τα σπάω
Δεν είναι που πληρώνω μια ζωή
Μα είναι που ακόμα σ’ αγαπάω

Τι θέλεις και ζητάς λογαριασμό
Ποιο άλλοθι το ψέμα σου γυρεύει
Εδώ στης μοναξιάς το χαλασμό
Τις νύχτες ο καημός με σακατεύει

Κομμάτια της καρδιάς μου το γυαλί
Το βλέμμα μου ατέλειωτη ψιχάλα
Εγώ που σε αγάπησα πολύ
Κι εσύ που δε με πόνεσες μια στάλα