Μην παντρευτείς τη μοναξιά
μην πάρεις το σκοτάδι
τραγούδα πάλι κάθε βράδυ
και φέρνε με κοντά.

Βάλε σημάδι εσπερινό
τ’ άστρο που μου `χεις δώσει
το βλέμμα μου θα σ’ ανταμώσει
ψηλά στον ουρανό.

Τρίκλωνη μόνη σιδεριά
δράκοι που φοβερίζουν
αυτά μονάχα μας χωρίζουν
ανάσα μου γλυκιά.

Όσα η αγάπη μας χωρά
καλή μου μην τ’ αρνιέσαι
την άνοιξη στον κήπο δέσε
και κοίταζε μακριά.