Ξέρω φίλε κάτι παιδιά
δεν έχουν φράγκο μα δεν ψάχνουν για δουλειά
έχουν μια τρέλα αυθεντική
γουστάρουν μια μουσική

Ροκ εν ρολ και ξερό ψωμί
ούτε μπουζούκια, ούτε κλασική
δώδεκα μέτρα παιγμένα απλά
με νεύρο και τσαμπουκά

Κι η ζωή περνά μέρα με την ημέρα
κι η ζωή περνά μέρα με την ημέρα
Μέρα με την ημέρα…

Ξέρω φίλε κάτι παιδιά
παίζουν για πάρτη τους κι όχι για λεφτά
τα χρόνια φεύγουν μα αυτοί εκεί
με τη γνωστή μουσική

Ροκ εν ρολ και ξερό ψωμί
στο φινάλε εκεί είναι το ζουμί
να μπορείς πάντα ν’ αγαπάς
ποτέ σου μην το ξεχνάς

Κι η ζωή περνά μέρα με την ημέρα…