Παλιά ξενοδοχεία και σκουριασμένα πλοία,
τις πιο καλές γιορτές τις σκέπασε το χτες.

Απόψε δε θα βγω, κανένα δε θα δω,
θ’ ακούω τη βροχή που πέφτει στη σκεπή,
κορίτσι μου χλωμό, γυρνάς στον ουρανό
μ’ ετούτη τη βροχή θα λιώσεις σαν χαρτί.

Σκοτείνιασαν οι δρόμοι, πώς μίκρυνε η πόλη
ακόμη απορώ πως βρέθηκα εδώ.

Απόψε δε θα βγω, κανένα δε θα δω,
θ’ ακούω τη βροχή που πέφτει στη σκεπή,
κορίτσι μου χλωμό, γυρνάς στον ουρανό
μ’ ετούτη τη βροχή θα λιώσεις σαν χαρτί.