Τι μου ζητάς
της νύχτας κείνης τις γλυκόπνοες χαρές
το φως εχάθηκε
και συ ζητάς.

Τι με ρωτάς
για τις αγάπης μας τις ρημαγμένες φυλακές
τα τείχη γκρεμιστήκανε
μαρμάρωσε η ζωή.

Τι κι αν ρωτάς
οι μέρες δε θα φτάσουνε
για να σου μάθουν την αγάπη
οι νύχτες δε θα φέξουνε
για να σου πουν
που θα με βρεις
τι κι αν πονάς.

Τώρα μέσ’ στα ερείπια, σιγοσταλάζει η πίκρα
τώρα μεσ’ στα χαλάσματα, ξάπλωσε καταχνιά
και συ ζητάς.

Στις ραγισμένες άκρες της ζωής μου
έπεσε ψιλοβρόχι
πλάκωσε παγωνιά.