Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132731 Τραγούδια, 271224 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Η παντέρμη - 1971       
 
Στίχοι:  
Federico Garcia Lorca
Μουσική:  
Μίκης Θεοδωράκης


Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί
σκάβουν ζητώντας την αυτή
την ώρα που στα σκοτεινά
βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά.

Μαύρη μαυρίλα ειν’ η ψυχή της
κι ωχρό μπακίρι το πετσί της
τα στήθια της ωσάν τ’ αμόνια
που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια.

Παντέρμη, τι ζητάς εδώ
μόνη σου δίχως σύντροφο;

Κι αν είναι κάτι που ζητώ
πε μου, σε γνοιάζει εσένανε;
Ζητάω εκείνο που ζητώ
ζητάω την ίδια εμένανε.

Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου
ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου;

Ποιος ο καημός μου;
Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα
και μες στο σπίτι σαν τρελή
σούρνω το ξέπλεκο μαλλί.

Παντέρμη, λούσε το κορμί σου
λουσ’ το χελιδονόνερο
κι άσε κυρά μου την ψυχή σου
ασ’ τη να βρει αναπαμό.

Άχου, τσιγγάνικες ψυχές
κι ολόκρυφες νεροσυρμές
πίκρες μαζί και θάματα
στα μακρινά χαράματα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 100%  (2 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 11035
      Σχόλια: 3
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Θεοδωράκης διευθύνει...
1971
[1] Mikis Theodorakis - ...
1971
[2] Romancero Gitano (Τσ...
1978
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Φάσμα, Γιώργης @ 17-12-2007
   netriofron
21-01-2018 15:27
ΔΙΟΡΘΩΣΗ :
Η 2η εκτέλεση της Φαραντούρη ΔΕΝ είναι του 2002 ,ΑΛΛΑ του 1996.
   netriofron
21-01-2018 14:22
Το ''Romancero gitano'' είναι μια συλλογή από 18 τσιγγάνικες μπαλάντες με θέματα από τον 15ο αιώνα, του Federico García Lorca που δημοσιεύθηκε το 1928 . Αυτή είναι η πιο γνωστή συλλογή του ποιητή. Του έφερε φήμη στην Ισπανία και θεωρείται σημαντικό έργο της Ισπανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα .
Εφτά από αυτά τα ποιήματα αυτά απόδωσε στα Ελληνικά ,το 1967 ,ο Οδυσσέας Ελύτης ,κρατώντας τα ουσιώδη στοιχεία τους και βάζοντας ομοιοκαταληξίες ώστε να γίνουν τραγούδια. Για τα τραγούδια αυτά, ο κατάλληλος συνθέτης ήταν ασφαλώς ο Μίκης Θεοδωράκης.
Έτσι έγιναν τα τραγούδια αυτά που ο Μίκης προόριζε για την Αρλέτα. Τον Μάρτη του 1967 άρχισαν οι πρόβες με την Αρλέτα κι όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσουν οι ηχογραφήσεις τον Απρίλη.
Η 21η Απριλίου όμως πρόλαβε, και η δικτατορία απαγόρεψε την μουσική του Θεοδωράκη.

[ΠΗΓΗ : το εσώφυλλο του δίσκου ''Romancero Gitano'' της Αρλέτας ]


Χορός / Ρυθμός / Είδος : Μπαλάντα.


1η : 1971 = Μαρία Φαραντούρη , , Ενορχήστρωση : Μίκης Θεοδωράκης, ,Πιάνο : Γιάννης Παρδαλάκης , ,Μπουζούκι : Αντρέας Μιχαλάκης & Χρήστος Κωνσταντίνου , -------------- & στο 4πλο CD ''Μαρία Φαραντούρη'' (2008) & συλλογη ''Μίκης Θεοδωράκης ‎– Τα τραγούδια της Εξορίας'' (2014) ------------- https://youtu.be/vDCx8GS9HRo

1971 = Μαρία Φαραντούρη , , συνοδεύει με τη κιθάρα του ο John Christopher Williams , --------------- Αλμπουμ ''Theodorakis, John Williams , Maria Farandouri ‎– Songs And Guitar Pieces By Theodorakis'' & αλμπουμ ''John Williams (7), Maria Farandouri, Mikis Theodorakis ‎– Songs Of Freedom'' (1974) ----------------- https://www.music-bazaar.com/greek-music/album/24061/SONG-OF-FREEDOM-JOHN-WILLIAMS/


1978 [Οκτ] = Αρλέτα (= Αργυρώ-Νικολέτα Τσάπρα) (+ κιθάρα) , , συνοδεύει με τη κιθάρα του και ο Βασίλης Ρακόπουλος , -------------- & συλλογη ''Τα μελοποιημένα 22'' (2009) & συλλογη ''Μίκης Θεοδωράκης ‎– Τα μεγάλα τραγούδια'' (2010) -------------- https://youtu.be/WMXom0Iwwqo

2002 = Μαρία Φαραντούρη , ,Κιθάρα : Κώστας Κοτσιώλης , --------------- στο CD ''Του Φεγγαριού τα πάθη (Αφιέρωμα Στον Federico Garcia Lorca)'' (Ζωντανη ηχογραφηση απο το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) -------------- https://youtu.be/Hjr74htEeD4

2016 = Γιάννης Χαρούλης , -------------- Συλλογη ''Μίκης Θεοδωράκης - Φύλαξα τ' ονειρο'' -------------- https://youtu.be/eDv0z4mhWH0


ΠΗΓΕΣ = [ https://www.discogs.com/search/?q=%CE%97+%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%B1%09&type=release ] - - - - [ https://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=fr&u=https://fr.wikipedia.org/wiki/Romancero_gitano&prev=search ]
   Avellinou
22-08-2014 16:55
The original poem:

ROMANCE DE LA PENA NEGRA

Las piquetas de los gallos
cavan buscando la aurora,
cuando por el monte oscuro
baja Soledad Montoya.
Cobre amarillo, su carne
huele a caballo y a sombra.
Yunques ahumados sus pechos,
gimen canciones redondas.
-
Soledad, ¿Por quien preguntas
sin compañía y a estas horas?
-
Pregunte por quien pregunte,
dime: ¿a ti quése te importa?
Vengo a buscar lo que busco,
mi alegría y mi persona.
-
Soledad de mis pesares,
caballo que se desboca
al fin encuentra la mar
y se lo tragan las olas.
-
No me recuerdes el mar
que la pena negra brota
en las tierras de la aceituna
bajo el rumor de las hojas.
-
¡Soledad, qué pena tienes!
¡Qué pena tan lastimosa!
Lloras zumo de limón
agrio de espera y de boca.
-
¡Qué pena tan grande! Corro
mi casa como una loca,
mis dos trenzas por el suelo,
de la cocina a la alcoba.
¡Qué pena! Me estoy poniendo
de azabache carne y roja.
¡Ay, mis camisas de hilo!
¡Ay, mis muslos de amapola!
-
Soledad, lava tu cuerpo
con agua de alondras,
y deja tu corazón
en paz, Soledad Montoya.
Por abajo canta el río:
volante de cielo y hojas.
Con flores de calabaza
la nueva luz se corona.
¡Oh! pena de los gitanos!
Pena limpia y siempre sola


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο