Σαν τα πουλιά στην καταχνιά
Σαν το φυτό στην πάχνη
Μοιάζει η δική μας η γενιά
Που για τον ήλιο ψάχνει

Φέρτε βόλια και μαχαίρια
Να’βγω παγανιά
Να σκοτώσω τη μιζέρια
Και την ορφανιά

Μα τα πουλιά έχουν φτερά
Και λεύτερα πετάνε
Φραγμένους δρόμους κι αν θα βρουν
Αυτά δε σταματάνε