Γιόκα μου π’έζησες καιρό
Κι έρχεσαι απ’ τον καθρέφτη
Πες μου τι είδες τι γροικάς
Έλα κι ορμήνεψέ με

Έχεις αυτιά από γυαλί
Που φέγγουν από την χαρά
Που ψύχωντ’ απ’ τον πόνο
Κι όντας ερθεί μια βούληση
Ν’ακούσεις το φεγγάρι
Αυτά κηροί θα γίνουνε
Θα λιώσουν και θα πάνε