Θα ‘ναι άσπρο το φως
Που η μέρα μπροστά σου θα φέρνει
Κι ο έρωτάς μου γυμνός
Τις μικρές μου θυσίες θα σέρνει.

Θα ‘ναι όλα μια ευχή
Σε ένα πέτρινο άδειο πηγάδι
Θα ‘ναι το χάδι προσευχή
Κι ένα αιώνιο φιλί
Θα σου κλέψω κάποιο βράδυ.

Έναν ήλιο κρυμμένο
Σε νύχτες που ακόμα δεν ξέρεις
Μες το κρύο θα βρω
Κι όσα θέλω να πω
Θα τα κρύψει η σκόνη
Που πέφτει σαν κλαίει το φεγγάρι
Θα ξεχαστώ σε μια γωνιά
Κι αυτήν την άδεια σου ματιά
Θα την κλέψω κάποιο βράδυ...

Ελα πάρε με, νύχτα βγάλε με μακριά
Νύχτα μίλα μου,
Δρόμους δείξε μου μακριά
Δε σ’ έχω πια...

Ο σπασμένος καθρέφτης
Θα δείχνει ελπίδες να σβήνουν
Κι όσα πίσω ξεμένουν
Μοναξιά θα με ντύνουν
Θα κεντώ και θα υφαίνω
Τ’ αστέρι που βρήκα πεσμένο
Μες τη μικρή μου φυλακή
Κι αυτό το άψυχο κορμί θα αναστήσω
Κάποιο βράδυ...

Ελα πάρε με, νύχτα βγάλε με μακριά
Νύχτα μίλα μου,
Δρόμους δείξε μου μακριά
Ελα πάρε με, νύχτα βγάλε με μακριά
Νύχτα νιώσε με κι έλα διώξε με μακριά
Δε σ’ έχω πια, δε σ’ έχω πια.