Δέκα λεύκες πήρα προίκα
και τ’ ασήμι τους,
έγινα το τρέμουλό τους
και τ’ αγρίμι τους.

Στάζω δάκρυ σαν εικόνα
η νερόχαρη,
το μονογενή το γιο μου
Μεγαλόχαρη.

Χάραξέ του στην παλάμη
τη λαχτάρα μου,
διώξ’ το φόβο απ’ την ψυχή του
την κατάρα μου.