Μου είναι δύσκολο, μα θα συμβιβαστώ
προσωρινά, με λάθη που `χεις κάνει
και θα κρατήσω και το στόμα μου κλειστό
να δω λοιπόν, το θράσος σου πού φτάνει

Με σώμα ένοχο μου λες πώς μ’ αγαπάς
κι ειλικρινά, τα όρια αγγίζω
απ’ τον παράδεισο στην κόλαση με πας
αφού ξανά, το ψέμα σου αντικρίζω

Αν ζήταγες συγγνώμη μια φορά
θα μέτραγε η συγγνώμη σου για δυο
μα όπως πάει βλέπω καθαρά
πως δεν το προλαβαίνουμε το πλοίο
Αν ζήταγες συγγνώμη μια φορά
θα μέτραγε η συγγνώμη σου για δυο
Αν ζήταγες συγγνώμη μια φορά
δε θα `λεγα εγώ ποτέ αντίο

Πάλι ξενύχτησα χωρίς εγωισμό
για να σου πω το πόσο με πληγώνεις
το κάθε βήμα σου μας πάει στον χωρισμό
κι αυτόν τον έρωτα, σιγά σιγά σκοτώνεις