Πάλι στον Πύργο το Λευκό χαράματα γυρίζω,
απ’ την Καμάρα στο Ντεπώ,
χορεύουν τ’ άστρα στο καπώ,
κι εγώ φωτογραφίζω,
τις βόλτες στο Πανόραμα, τις νύχτες στην Περαία,
τα στέκια μας τα γνώριμα που ζήσαμε παρέα.

Τι να φταίει, τι συμβαίνει
και πονούν οι ερωτευμένοι,
τι να φταίει, τι συμβαίνει
κι ό,τι αγάπησα πεθαίνει,
τι να φταίει, τι συμβαίνει.

Πάλι στον Πύργο το Λευκό χαράματα γυρίζω,
απ’ την Καμάρα στο Ντεπώ,
κερνώ τσιγάρο τον καημό,
και τα παλιά σκαλίζω,
φιλιά τα Σαββατόβραδα, στην Κρήνη, στο Βαρδάρη,
και όνειρα που κάναμε στο ίδιο μαξιλάρι.

Τι να φταίει, τι συμβαίνει
και πονούν οι ερωτευμένοι,
τι να φταίει, τι συμβαίνει
κι ό,τι αγάπησα πεθαίνει,
τι να φταίει, τι συμβαίνει.(