Είναι φτωχό το μαγαζί
κι εσύ ένα ρεμάλι
λες και μας μοίρασαν μαζί
νά `χουμε φόδρα τη ζωή
και να γελούν οι άλλοι.

Φοράς κοστούμι ψευτομπλέ
και σαν χαρτί τριμμένο
κρίμα που νόμισες καλέ
πως θά `παιζες με το βαλέ
παιχνίδι μιλημένο.

Είναι φτωχό το μαγαζί
κι είναι σημαδεμένο.
Σε ξέρουν όλοι από χτες
κι από προχτές κι αντίπροχτες
και σ’ έχουν ξεγραμμένο.