Πρώτη μέρα του χρόνου,
δεν κάνω τη χάρη του πόνου,
βάζω τα καλά μου ρούχα,
κλειδωμένα καιρό που ’χα.

Είναι δικαίωμα μου,
να ζω με το πρόβλημα μου,
θέλω να σου πω τ’ όνομα μου,
κάτσε για λίγο σιμά μου.

Πρώτη μέρα του χρόνου,
βγάζω τη ρετσινιά του μόνου,
παίρνουν τα στήθη μου αέρα,
λέω σ’ όλους καλημέρα.

Το ’χω για καύχημα μου,
αυτό το κατόρθωμα μου,
άκουσε το στιχούργημα μου,
όπως παλιότερα η μαμά μου.