Τώρα που ανάψανε του χρόνου τα πετράδια
Είσαι κοντά μου να μου φέγγεις τα σκοτάδια
Τώρα που ο χωρισμός τραγούδι έχει γίνει
Η αγκαλιά σου το κορμί μου ξεντύνει

Τώρα που η νύχτα μας κοιτάει βουρκωμένη
Όνειρο έγινε η χαρά και μας προσμένει
Κι αν είν’ η ιδέα μου στιχάκι μετρημένο
Χτυπώ την πόρτα τ’ ουρανού και επιμένω

Πάρε το μήλο και μην αργείς
Είν’ η αγάπη καραβάκι της γραμμής

Μ’ ένα οινόπνευμα και μια καλή παρέα
Όσα μας πόνεσαν πως δείχνουνε ωραία
Όλα αλλάξανε μα κι όλα μένουν ίδια
Στου έρωτά μας το πολύχρωμα ταξίδια

Δεν είν’ ο κόσμος φυλακή δεν είναι κάστρο
Είναι ταξίδι και γιορτή λάμπει σαν άστρο
Έλα να πιούμε της ζωής μας το ποτήρι
Έλα να κάνουμε της νιότης το χατίρι