Τα όνειρα σ’ ατέλειωτη πορεία
Να στήνουν οδοφράγματα φιλιά
Εμέθυσε κι απόψε η ιστορία
Και κάθεται στου δρόμου τα σκαλιά

Τα χρόνια που χαλάσαμε γυρεύουν
Να γίνουνε τραγούδι και φωνή
Τα αργύρια που κέρδισαν ξοδεύουν
Σ’ ελπίδα και υπόσχεση φτηνή

Στ’αυτιά μου η κουβέντα σου ιδρώνει
Θ’αλλάξει αυτός ο κόσμος με φωτιά
Πού να’σαι τάχα τώρα που παγώνει
Πού να’σαι τάχα τώρα σ’αυτή την ερημιά