Τεχνοκράτες τρομοκράτες
Μ’ εργοστάσια γκοβέρνα
Με παράτες και μ’ανάσες
Δε σας μένει τώρα πια

Ούτε χρόνος ούτε μήνες
Ούτε μέρα ούτε ώρα
Μόνο μια στιγμή μικρούλα
Όσο μια αστραπή μικρή

Κι οι λύκοι τώρα θα γενούνε προβατάκια
Καθώς θα έλεγε ο παλιός ο αρχηγός
Καθώς οι χήροι που γενήκαν ανθρωπάκια
Στης Κίρκης τον πανάρχαιο καιρό

Κι αρχινάει η γιορτή του χάους
Το μεγάλο πανηγύρι
Το ατέλειωτο μεθύσι
Με λατέρνες με βιολιά

Τώρα Βαγγέλη θα γλεντούμε αδερφωμένοι
Δίχως πουκάμισα πουά και ενοχές
Και η χαρά θα μας τρελαίνει στα παιγνίδια
Με τα μπουζούκια και τα σάζια αγκαλιά