Μου’χες γράψει μια κασέτα
με τραγούδια αγαπημένα
να τ’ακούω όλες τις ώρες
και να σκέφτομαι εσένα
Μα η’αγάπη σου για μένα
ήταν σύντομη πολύ
όσο μια κασέτα μόνο διαρκεί

Τώρα λέω δε με νοιάζει
μια χαρά εγώ περνάω
πάνε τόσα χρόνια πίσω
κι έχω μάθει να ξεχνάω
Όμως μια παλιά κασέτα
που’ναι μεσ’τα πράγματά μου
δε μ’αφήνει να σε βγάλω απ’την καρδιά μου

Μου’χες γράψει μια κασέτα
κι αφιέρωση στη θήκη
κι έτσι πίστεψα πως κάτι
από σένα μου ανήκει
Τελικά πολλά δε θέλει
να ομορφύνει η ζωή
ένα δώρο μια στιγμή ρομαντική

Τώρα λέω δε με νοιάζει
μια χαρά εγώ περνάω
πάνε τόσα χρόνια πίσω
κι έχω μάθει να ξεχνάω
Όμως μια παλιά κασέτα
που’ναι μεσ’τα πράγματά μου
δε μ’αφήνει να σε βγάλω απ’την καρδιά μου