Όχι άλλα δάκρυα, όμορφες, όχι άλλα δάκρυα πια
Πάντα ήταν οι άντρες άπιστοι και πλάνοι
Με τόνα πόδι στο γυαλό και τ’άλλο στη στεριά
Ποτέ δε σταματάν σ’ ένα λιμάνι
Μην κλαίτε πια
Κι ας έχουν γεια
Χαρές εσείς και γέλια
Και ξαλαφρώστε την καρδιά
Με τραλαρό και τραλαρά
Και τραλαραλαρέλια

Μη μοιρολόγια θλιβερά, μη μοιρολόγια πια
Του πόνου αχούς και του καημού τραγούδια
Έτσι ήταν πάντα των αντρών το ψέμα κι η απιστία
Αφότου η γη πρωτόβγαλε λουλούδια


Σαίξπηρ, Πολύ κακό για το τίποτα, Πρ.Β’ Σκ.3