Ήτανε καλοκαίρι οι δυο μας πάνω στη ζεστή αμμουδιά
μου έπιανες το χέρι κάναμε όνειρα πολλά
Θυμάμαι μου μιλούσες δε σταματούσες να μου λες μ’αγαπάς
στα μάτια με κοιτούσες τώρα πού γυρνάς...

Τώρα τι να πω σε χάνω και μαζί σου χάνομαι κι εγώ
τώρα τι να πω τι έμεινε ακόμα ν’αγαπώ
λυπάμαι μα εσύ δεν είσαι εδώ
θυμάμαι...

Θυμάμαι μου γελούσες και μου’λεγες για σένα είμαι η ζωή
γλυκά που με φιλούσες μέχρι το πρωί
Μα έγινες εικόνα μια ανάμνηση μια σκέψη ένα γιατί
που έσβησε το χειμώνα τώρα πού είσαι εσύ...

Μόνο πες μου γιατί, τι φταίει
αν μπορείς μια στιγμή να μου πεις
δε ζητάω να έρθεις σε μένα ξανά
μια απάντηση γυρεύω μοναχά