Όσα πάνε κι όσα έρθουν, δεν ανησυχώ,
το καράβι μου πγαίνω όπου θέλω εγώ,
με χαμόγελο απαντάω στις αναποδιές,
μ’ ένα βλέμμα μου μονάχα σβήνω πυρκαγιές!

Όποτε μου κάνει κέφι μέσα στου φιλιού τη μέθη
τ’ όνειρό μου κάνω ντέφι κι όλα τα ξεχνώ.
Όποτε μου κάνει κέφι, βγαίνω στη ζωή κι ας βρέχει
κι η ψυχή μου επιστρέφει σ’ ό,τι αγαπώ!

Όσους θέλουν το κακό μου δεν παρεξηγώ,
στην καρδιά μου την αγάπη έχω αρχηγό,
κι άμα τύχει να ’ναι γκρίζος έξω ο ουρανός,
μέσα μου γιορτάζει πάντα αίθριος καιρός!