Νέα σου δεν είχα
Κι όλο σε σκεφτόμουν
Σ’ έψαχνα παντού
Έλειπες φοβόμουν

Έβαζες ξανά
Στοίχημα χαμένο
Πλοίο στο βυθό
Κέρμα σκουριασμένο

Για το αύριο μη κλαις μου ψιθύριζες
Σαν τρελός στα σκοτάδια τριγύριζες
Παραμύθι να βρεις άδεια βλέμματα
Να χωρέσεις τον κόσμο στα ψέματα

Άστρο που πεθαίνει
Πέφτοντας τη νύχτα
Έσβησες το φως
Έφυγες με πίκρα

Χάρτινο σκαρί
Μες στη καταιγίδα
Ξένος που ζητά
Μάταια πατρίδα

Μερτικό στην απουσία δε δίνεται
Να σου πω σ’ αγαπώ πια δε γίνεται
Δε θα δω να χαράζεις το αύριο
Στο κλειστό της ζωής σου τετράδιο