Μακάρι να σου ξαναπούν ο κόσμος ομορφαίνει
όταν τα χείλη σου γελούν ο πόνος ξεθυμαίνει
μακάρι να `ξερα το πώς, μακάρι να μπορούσα
να έβρισκα τη δύναμη να μη σε αγαπούσα

Καράβι το κορμάκι μου που απ’ την αγάπη γέρνει
βουλιάζει απ’ τα κύματα που η θύμησή σου φέρνει

Μακάρι να `βλεπες το φως που γύρω σου φεγγίζει
να μου `δινες απ’ τη ζωή εκείνο που αξίζει
μακάρι να `μουνα κι εγώ το δάκρυ στο μαντήλι
να μ’ έπιναν για να μεθούν τα αφίλητά σου χείλη