Αν μαλώνουμε συχνά πρωί και βράδυ
Και δεν έχουνε οι ζήλιες τελειωμό
Θα σκεπάσει τις ψυχές μας το σκοτάδι
Σαν θα φτάσουν δυο καρδιές στο χωρισμό

Θα μετανιώσουμε αν θα χωρίσουμε
Θα’μαστε πάντοτε δυστυχισμένοι
Θα δακρύζουμε σαν βλεπόμαστε
Σ’ όλη μας τη ζωή σαν ξένοι

Μη μιλάς για χωρισμό ούτε στ’αστεία
Μας ενώνει μια ολόκληρη ζωή
Τέτοια αγάπη που’ναι δίχως απιστία
Θα’ταν έγκλημα να σβήσει ένα πρωί

Χίλια όνειρα μαζί έχουμε πλέξει
Θα’ν’ η αγάπη μας σαν θάλασσα πλατιά
Κι αν θελήσουμε να σβήσουμε μια λέξη
Θα καούμε από του πόνου τη φωτιά