Άνοιξαν δυο πεταλούδες
τα φτερά πλατιά...
Βγήκαν απ’ τα βλέφαρά σου
πέταξαν μακριά...
Μπρος στην ομορφιά τους
όλα τα ξεχνώ...
Γίνομαι σκιά τους
και τις κυνηγώ.

Τα φτερά σου έχουν χάρη
μόνο όταν πετούν...
Αν τα κλείσω στην παλάμη
μέσα θα πνιγούν...
Κι όταν τ’ όνειρό μου
χάνω ή ξεχνώ...
μάτια πεταλούδες
πάντα συναντώ...
Είναι τα δικά σου
βρίσκονται παντού...
έγιναν λουλούδια
ρίζωσαν στο νου...