Μ’ αγαπάς μου λες και κλαις
αν σου πω για χωρισμό,
σ’ το `χω πει τόσες φορές
πως δε φτάνει μόνο αυτό,
δίνεις κι όμως δεν τηρείς
ποτέ τις υποσχέσεις σου,
συντηρείς και διατηρείς
ακέραιες τις θέσεις σου.

Με ποθείς και μ’ απωθείς
μωρό μου με τον τρόπο σου,
δεν μπορείς και απορείς
χαμένος πάει ο κόπος σου.

Έχει γίνει ποίημα στα χείλη σου η συγγνώμη
το δικό μου σύνθημα δεν άκουσες ακόμη.

Με ποθείς και μ’ απωθείς
μωρό μου με τον τρόπο σου,
δεν μπορείς και απορείς
χαμένος πάει ο κόπος σου.

Τις δικές σου ανάγκες θες
όπως κι όπως να καλύψεις,
το κουμπί μου όμως βρες
άμα θες να με κρατήσεις.

Με ποθείς και μ’ απωθείς
μωρό μου με τον τρόπο σου,
δεν μπορείς και απορείς
χαμένος πάει ο κόπος σου.

Έχει γίνει ποίημα στα χείλη σου η συγγνώμη
το δικό μου σύνθημα δεν άκουσες ακόμη.

Με ποθείς και μ’ απωθείς
μωρό μου με τον τρόπο σου,
δεν μπορείς και απορείς
χαμένος πάει ο κόπος σου.