Ταμένη κι ολομέθυστη κρατάω ισορροπία
στο άβατο του Απόλλωνα αλλιώτικη Πυθία,
σ’ ένα κομμάτι από πηλό χαράζεται η μαντεία
που θέλει να `ναι οι νύχτες μου σ’ ένα θεό θυσία,
σ’ ένα θεό θυσία.

Ταμένη και αμόλυντη κρατάω ισορροπία
στον τρίποδα του έρωτα στηρίζω την ουσία,
σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό τα αστέρια σου μετράω
του πάθους σου ιέρεια στην άβυσσο γλιστράω,
στην άβυσσο γλιστράω.

Σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό τα αστέρια σου μετράω
του πάθους σου ιέρεια στην άβυσσο γλιστράω,
στην άβυσσο γλιστράω

Σ’ ένα κομμάτι από πηλό χαράζεται η μαντεία
που θέλει να `ναι οι νύχτες μου σ’ ένα θεό θυσία,
σ’ ένα θεό θυσία.